Moda dünyasında punk akımının yaratan, sıra dışı tasarımlarıyla çığır açan İngiliz modacı Vivienne Westwood 81 yaşında Londra’da hayatını kaybetti. Modanın devrimci ve isyancı gücü olarak nitelendirilen Westwood’un ikonik estetiğine bir bakış…
*Çeviri: SES Eşitlik, Adalet, Kadın Platformu
Jess Cartner-Morley / Guardian
Dame Vivienne Westwood tam bir İngiliz dehasıydı. Gösterişli olduğu kadar ayakları yere basan, punk kültürünü şekillendiren eski bir ilkokul öğretmeniydi.
Kıyafetleri son derece moderndi – yırtıklar ve çengelli iğneler, lateks ve androjini – ancak tarih sevgisiyle yoğrulmuştu. (İskoç eteği ve korselere karşı özel bir zaafı vardı.) Kıyafetleri Theresa May’den Chrissie Hynde’a, Prenses Eugenie’den Pharrell Williams’a kadar herkes tarafından giyildi.
O bir isyankardı, ve her zaman bir davası vardı. Bir trend haline gelmeden yıllar önce o iklim acil durumu konusunda farkındalık yaratmak için dur durak bilmeden çalışıyordu.
Westwood ile en son birkaç yıl önce öğle yemeği için buluştuğumda, boynuna şık bir ipek fular takmış ve fularını ‘Yokoluş İsyanı’ rozetiyle tutturmuştu. Makyajı kusursuzdu, pizzasını çatal bıçakla yiyor, parlak mercan rengi ruju bozulmasın diye ağzına ufak lokmalar atıyordu ağzına.
Onunla moda mirası hakkında röportaj yapmam gerekiyordu ama o hiç oralı değildi. Onun yerine, gözlerimin içine dimdik bakıyor ve kuru Derbyshire aksanıyla modern kapitalizmin adaletsizliği ve popülist politikacıların çevreyi nasıl tehdit ettiği hakkında tutkuyla konuşuyordu.
Westwood hayatının son on yılında modadan uzaklaşmış ve kendini siyasi davalara adamıştı. Ancak moda Vivienne Westwood’un peşini hiçbir zaman bırakmadı.
Punk’ın baş mimarlarından biri olarak, o zamandan beri her alt kültür kendini tanımlamak için onun kıyafetlerini kullanırdı. Sokak giyiminin haute couture’ü geride bırakarak küresel moda endüstrisinin öncüsü haline gelmesinde, 1971 yılında erkek arkadaşı Malcolm McLaren ile birlikte Londra’daki King’s Road’da küçük bir dükkan açan Glossop, Derbyshire’lı bir terzinin payı büyüktür.
Dükkân 1974’te Sex olarak ün kazanmadan önce iki alt markası vardı – Let It Rock Teddy Boy görünümleri satarken, Too Fast to Live, Too Young to Die ise rockçı bir estetiğe yöneldi.
Westwood’un alameti farikası punk’ın enerjisini ve ikonoklastik ruhunu yakalamak ve ona görsel bir ifade kazandırmaktı. Westwood’un kıyafetleri dünyaya ‘punk’ın ne olduğunu gösteren birer beyandı. İpli ve fermuarlı pantolonları edepli topluma iki parmaklı bir selamdı. Çengelli iğneler anarşi ve sürekli bir akışın kutlamasıydı. Kostümvari tarihsel aksesuarlar, kapitalizmin ilerlemeye giden bir yol olduğuna dair yerleşik anlatının reddiydi. Sex Pistols dünyaya punk’ın nasıl ses çıkardığını, Westwood ise nasıl göründüğünü gösterdi.
Punk’ın acı çeken ruhları arasında Westwood mizah, güzellik ve neşeyle dolu kendi yolunu çizdi. Giysileri – dünya görüşü gibi – düzen karşıtıydı ama asla nihilist değildi. Kasıtlı olarak -kısmen zamanının ötesinde olduğu için- sıra dışıydılar ama her zaman zariftiler.
Londra moda haftasında ilk kez sergilenen 1981 tarihli Pirates koleksiyonu, sadece Yeni Romantiklerin değil Harry Styles’ın da göz alıcı çift cinsiyetliliğinin habercisi olan bir züppe estetiğine atıf yapıyordu. On yıl sonraki Portraits koleksiyonu sayesinde 18. yüzyıldan bu yana ilk kez korse ve incileri yeniden trend oldu – otuz yıl sonra, genç kızlar hala ikonik Vivienne Westwood altın veya inci gerdanlıkları için para biriktiriyor.
Yazının devamına buradan ulaşabilirsiniz.
Kaynak: Guardian