“Partnerlerimizin evi temizlemeye yardım etmesini ve spor salonuna gitmemizi hatırlatmasını, aynı zamanda seksi ilginç kılmasını ve The Bear’ın son sezonu hakkında söyleyecek ilginç fikirleri olmasını istiyoruz. Çocuk sahibi olanlardan ise tüm bunların yanı sıra özverili bir ebeveynlik bekliyoruz. Acaba tek bir kişiden çok şey mi bekliyoruz?”
“Modern aşk” temalı yazılarıyla tanınan yazar Mandy Len Catron’un Guardian’daki yazısı: “Evliliklerine yatırım yapacak zaman ve kaynaklara sahip olan ayrıcalıklı azınlık gerçekten mutlu olsa da, pek çoğu hayal kırıklığı yaşıyor.”
Mandy Len Catron / Guardian
Arkadaşım Niko’nun Facebook gönderisini gördüğümde tek yumurta ikizlerimiz hastaneden çıkalı bir aydan biraz fazla olmuştu. O da bebek sahibi oluyordu ama bunu iki ebeveynle yapmak yerine üç ebeveynle yapıyordu: kendisi (baba), partneri (anne) ve diğer partneri (baba). Bir anne ve iki babaya ek olarak, bebeğin “bonus yetişkini” olarak dördüncü biri daha aileyle birlikte yaşayacaktı.
Bu alışılmadık düzenleme beni şaşırtmadı; Niko yıllar önce, onunla tanıştığım günden beri tek eşli değildi. O ve gitgide genişleyen ailesi için heyecanlıydım ama aynı zamanda kıskançlık ve umutsuzluk da hissettirmedi değil.
Kucağımda biberonunu yavaşça emen minik insana baktım. Sonra partnerim Mark’ın kucağındakine. Sonra da göğüs pompasının yanındaki mısır gevreği kasesine. Annem eve yeni dönmüştü ve dört kişilik bir aile olarak ilk kez tek başımızaydık. Hiç bu kadar aç ya da bitkin olmamıştım.
Mark’a dedim ki: “Hayal edebiliyor musun? Şu anda burada dört yetişkin olsaydık? Biri öğle yemeği hazırlasa ve bir başkası da çamaşırlara yardım etse?”
Mark güldü. “Evet, muhtemelen her üç ya da dört günde bir duş almak zorunda kalmazdık.”
Çocuklarımız artık iki yaşında ve artık genelde duş alacak zaman bulabiliyorum. Ama son birkaç yılda hiçbir şey kolay olmadı. Çocukları kreşten alma, köpek gezdirme, iş ve randevulardan oluşan yoğun programımız ani bir ateş veya yeni azı dişlerinin çıkmasıyla kolayca altüst olabiliyor Ya da bazen bir mide gribinin evi kasıp kavurmasının ardından kendimize gelmemiz haftalar alıyor.
Birleşik Krallık’ta yakın zamanda yapılan bir araştırmada heteroseksüel erkeklerin üçte birinin birden fazla eşe ya da uzun süreli partnere sahip olmaya açık olduğunu ve kadınların %11’inin de buna katıldığını gördüğümde ilk düşündüğüm şey şu oldu. Tek eşli bir ilişki içinde olmayı seviyorum, ancak evde başka bir yetişkine de ihtiyacım var.
Araştırmacılar, tek eşli olmamaya “açık” olmanın, bunu aktif olarak uygulamakla aynı şey olmadığının altını çiziyor. Katılımcılardan, birden fazla eşe sahip olmanın yasal ve sosyal olarak kabul edilebilir olduğu varsayımsal bir durum hayal etmelerini istemişler. Ancak gerçek hayatta, tek eşliliğe ilgi de artıyor.
Başka çalışmalar, ABD ve Kanada’da ankete katılan her beş kişiden birinin tek eşlilik dışında bir deneyime sahip olduğunu ortaya koyuyor. Bu çalışmalar birlikte ele alındığında, mutlu bir yaşam için aşk-evlilik-bebek-bakım hikayesinin cazibesini kaybetmekte olduğunu görüyoruz. Ve bunun iyi tarafları da var.
Bireyselliğin giderek daha çok ön plana çıktığı kültürümüzde, romantik partnerlerimizi kendimizin bir uzantısı olarak görme eğilimindeyiz. Sonuç olarak, evliliğe sadece sevgi ve karşılıklı destek için değil, kişisel gelişim ve kendini keşfetmek için de bakıyoruz. Partnerlerimizin evi temizlemeye yardım etmesini ve spor salonuna gitmemizi hatırlatmasını, aynı zamanda seksi ilginç kılmasını ve The Bear’ın son sezonu hakkında söyleyecek ilginç fikirleri olmasını istiyoruz. Çocuk sahibi olanlardan ise tüm bunların yanı sıra özverili bir ebeveynlik bekliyoruz. Yani tek bir kişiden çok şey bekliyoruz.
Aslında, eşlerimizden beklentimiz hiç bu kadar yüksek olmamıştı. Evliliklerine yatırım yapacak zaman ve kaynaklara sahip olan ayrıcalıklı azınlık gerçekten mutlu olsa da, pek çoğu hayal kırıklığı yaşıyor. Çocuk sahibi olmadan önce, verilen çaba ve karşılında alınan mükafatın çok büyük olduğu bir ilişki bana heyecan verici bir meydan okuma gibi geliyordu. Ancak bugünlerde içime dönmekten ziyade eşim üzerinde nasıl daha az baskı kurabileceğimi düşünüyorum.Yakınımızda geniş bir ailemiz yok ama çekirdek ailenin tek başına sağlayabileceğinden daha dayanıklı ve esnek bir bakım ağının özlemini çekiyorum.
Arkadaşım Niko’nun bebeği bir yaşını doldurdu. Evde şlerin nasıl gittiğini öğrenmek için aradığımda Niko keyifle yanıtladı: “Evinizde [üçüncü] bir ebeveyne ve yakın bir bakıcı yetişkine sahip olmak sandığın kadar iyi bir şey” dedi. Ancak bunun zorlukların olmadığı anlamına gelmediğini de eklemekte gecikmedi.
Aile yapıları için herhangi bir şablon yok, bu nedenle ev idaresi çok fazla konuşma ve planlama gerektiriyor. “Partnerimle, hamile kalmadan önce bir yıl boyunca bu tür şeyleri tartışmak için bir araya geliyorduk” diyor ve ebeveynlik programlarından ev sorumluluklarına ve ailelerini diğer insanlara nasıl tanıtacaklarına kadar her şeyin ayrıntılarını planlamak için hala çok zaman harcadıklarını ekliyor. Daha fazla insan daha fazla müzakere anlamına geliyor ama aynı zamanda daha fazla uyku, daha fazla esneklik ve daha fazla destek anlamına da geliyor.
Çekirdek ailenin sınırlarını hisseden ilk kişi kesinlikle ben değilim.
Ancak düşünürlerin, uzmanların ve politika yapıcıların ısrarla iki ebeveynli, evli ailenin yoksulluktan mutluluğa kadar bir dizi sosyal soruna çözüm olduğunu savunmalarına şaşırmaya devam ediyorum. Hatta yakında çıkacak bir kitap, evliliğin “medeniyeti kurtarma” gücüne sahip olduğunu bile vaat ediyor.
Bu yaklaşım,, bekar ebeveynleri, boşanmış yetişkinleri, birlikte yaşamayanları ve tek eşli olmayanları toplum için bir tehdit olarak görüyor. Ancak evlilikte ısrarcı olmak işe yaramayor gibi görünüyor. Pandemi sonrası kısa süreli bir artış haricinde, evlilik oranları son elli yılda sürekli olarak bir düşüş gösteriyor.
Tek eşlilik çöküşün eşiğinde değil – hala çoğu insanın tercih ettiği bir düzen.
Ancak bazı ölçülebilir şekillerde, bu düzenle birlikte gelen kurumlar – evlilik ve çekirdek aile – bizi yüzüstü bırakıyor maalesef.
Yazının devamına buradan ulaşabilirsiniz.
Çeviri: SES Eşitlik, Adalet, Kadın Platformu