2023 Nobel Barış Ödülü’nün sahibi İranlı aktivist Nergis Muhammedi’nin ödülünü, kendisi adına çocukları aldı. Törende Muhammedi’nin cezaevinden gizlice yolladığı mektubu da okundu.
“Belki 30, 40 sene sonra görürüm ama sanırım kendisini bir daha göremeyeceğim. Ama bu önemli değil, çünkü annem her zaman kalbimde yaşayacak. Bunlar uğruna savaşmaya değecek değerler.”

İran’da kadınlara yönelik baskıya karşı mücadelesi ve herkes için insan hakları ve özgürlüklerinin desteklenmesine yönelik çabaları sonucu 2023 Nobel Barış Ödülü’ne layık görülen İran’lı aktivist Nergis Muhammedi’nin ödülünü kendisi adına çocukları aldı.
Muhammedi, İran’da cezaevinde bulunduğu için Oslo Belediye Binası’nda düzenlenen prestijli ödül törenine katılamadı. Ödülünü kendisi adına 17 yaşındaki ikizleri Ali ve Kiana Rahmani aldı.
Ülkesinde kadınların başörtüsü takma mecburiyetine ve uygulanan idam cezalarına karşı çıkan Muhammedi, sayısız kez tutuklanmasına ve ömrünün önemli bir kısmını demir parmaklıklar ardında geçirmesine rağmen on yıllardır demokrasi mücadelesini sürdürüyor.
Paris’te (sürgünde) yaşayan Kiana Rahmani, daha sonra annesinin cezaevinden yazdığı ve gizlice gönderdiği mektubu okudu.
Mektupta Muhammedi, İran hükümetinin “yıkıcı zulmüne karşı” verdiği mücadelede “en büyük ve en önemli destekçileri” olarak nitelendirdiği basın mensuplarına teşekkür ediyor.
“Sanırım onu bir daha göremeyeceğim”
Ayrıca mektubunda uluslararası medyanın “muhaliflerin, protestocuların ve insan hakları savunucularının sesini dünyaya duyurmada oynadığı” rolden övgüyle bahseden Muhammedi, mesajını şöyle sürdürüyor:
“İran toplumunun küresel desteğe ihtiyacı var ve siz gazeteciler ve medya çalışanları, İran İslam Cumhuriyeti hükümetinin yıkıcı zulmüne karşı verilen zorlu mücadelede en büyük ve en önemli müttefikimizsiniz. Çabalarınız ve bizler adına yaptıklarınız için size içtenlikle teşekkür ediyorum. Gerçek şu ki İslam Cumhuriyeti rejimi meşruiyet ve toplumsal destek açısından en düşük seviyededir. Şimdi uluslararası toplumun İran halkını destekleme zamanıdır ve ben de bu konuda elimden gelen tüm çabayı göstereceğim.”
Rahmani, daha sonra yaptığı konuşmada annesini bir daha görme konusunda umudunun çok az olduğunu söyledi.
Kiana, “Belki 30, 40 sene sonra görürüm ama sanırım kendisini bir daha göremeyeceğim. Ama bu önemli değil, çünkü annem her zaman kalbimde yaşayacak. Bunlar uğruna savaşmaya değecek değerler” dedi.
Kaynak: Euronews