Resmi kurumların müdahalesinin yetersiz kalması sonucu, kendi imkanlarıyla, dayanışmayla hayatlarını kurtaran ancak hayvanları, arazileri evleri yangına teslim olan kadınlara sözü bırakıyoruz: “Neye yarar bundan sonraki yaşamlarımız bizim?”
Kaynak: Getty Images
Türkiye, sekiz gündür orman yangınlarıyla mücadele ediyor. Akdeniz ve Ege’yi kavuran yangınlar, bazı bölgelerde şehir merkezine kadar indi, bölgede yaşayanlar evlerini tahliye etmek zorunda kaldı.
Manavgat, Marmaris, Bodrum’da onlarca noktada çıkan yangınlar bölgeyi adeta cehenneme çevirdi.
Birçok ilde çıkan orman yangınlarında ne kadarlık bir alanın zarar gördüğü ise henüz net olarak bilinmiyor. Binlerce hayvanın da yangınlarda hayatını kaybettiği tahmin ediliyor.
Manavgat, Antalya’da 28 Temmuz öğlen saatlerinde başlayan yangınlar halen devam ediyor. Antalya’nın Manavgat, Akseki, Gazipaşa, Gündoğmuş, Alanya ilçelerinde 35 mahalle tamamen, Manavgat’taki 15 mahalle ise kısmen tahliye edildi. İtfaiyeciler ve bölge halkı alevlerle mücadele ederken, yangınların söndürüldüğü köylerdekiler oluşan tahribatın izlerini silmeye çalışıyor.
Marmaris’te 28 Temmuz’da Armutalan Mahallesi’nde başlayan orman yangını Hisarönü, Delikyol, İçmeler ve daha birçok noktada devam ediyor. Buralarda çam ağaçlarının çoğu yanarken, birçok ve tesis tahliye edildi.
Öte yandan, Bodrum’da 31 Temmuz’da başlayan orman yangını, Mazı ve Çökertme bölgelerinde de büyük yıkıma neden oldu. Çok sayıda kişi, bu bölgelerdeki evlerine dönebilmiş değil. Bazı köylüler evlerinden geriye kalan hurdaları temizliyor, diğerleri gelen yardımlar arasından kendilerine uygun birkaç malzeme seçmeye çalışıyor.
Resmi kurumların müdahalesinin yetersiz kalması sonucu, kendi imkanlarıyla hayatlarını kurtaran ancak evleri, hayvanları ya da arazileri yangına teslim olan kadınlara sözü bırakıyoruz.
Çökertme’den…
Gülsevi Akkaş
“Canımızdan da korktuk, malımızdan da korktuk. Zeytinliklerimiz gitti, yandı kül oldu. Neye yarar bundan sonraki yaşamlarımız bizim?”
“Evimizden başka güvencemiz hiç yoktu. Biz devlete nasıl ödeyeceğiz? Ödeyemiyoruz, şu faturalarımızı ödeyemedik. Aylığımız yok, yıllığımız yok. Ormanlarımız gitti, canımız kaldı.”
“Benim eşyam falan, hiçbir şeyim kalmadı ki. Bir eşyam bir çöpüm kalmadı, benim her şeyim yandı.”
“Şimdi hayat da kalmadı. Ev de kalmadı. Her yer gitti.”
“Yapacağımız hiçbir şey yok. Ağaçlar, hiçbir şey. Her şey bir anda oluverecek sanıyorlar. Olmayacak. Yıllarımızı alacak.”
Havva Yılmaz
“Cehennemi yaşadık. Mahşeri yaşadık. Mahşerde hani kimse kimseyi görmeyecek diyorlar ya. Kimse kimseyi görmedi, herkes can derdindeydi. Gıdaya, giyeceğe doyduk ama yatacak yatağımız, pişirecek tavamız, perdemiz, hiçbir şeyimiz yok. Yani saat 4’e kadar her şeyimiz vardı, 4’ten sonra bi yudum suya bi dilim ekmeğe muhtaç kaldık. Allah devletimize güç kuvvet versin. Devletimiz bizi bu şeyde yalnız bırakmaz, biliyorum ben ya.”
Hatice Şöhretli
“İçeride benim 10 milyar param yandı. Evin içi olduğu gibi yandı. Tencerem olmamış, tabağım olmamış, tüpüm yok evim yok. Giyeceğe ne gerek var o zaman? Burada kalacağım, burada öleceğim. Ölüm burada, dirim burada.”
Makbule Öksözoğlu
“Üstte kızım oturuyordu. Ortada ben oturuyodum, 87 yaşında Alzeimer hastası annemle. Altta da yazın harmanlardan kaldırdığım, buğday, yulaf, susam, yani ne istersen vardı. Bütün fazla eşyalarımız da oradaydı. Hepsi yandı. Kocam, 4 ay önce öldü. Kanser hastasıydı. Yalnız kaldım. Kimsem yok. Kardeşim de yok. Bir ananın, bir kuzusuyum. Ona bakmasam olmaz, elbette onu da aldım, aşağı denize doğru kaçtım. Can, evden de kıymetliymiş. Hayvanların ipini saldım. 2’si yanmış öbürleri kurtulmuş. Halkımıza çok teşekkür ediyorum. Bizi ne aç koydular, ne susuz. Her gün yiyecek geldi. Her gün getirdiler. Ama bu evin yapılmasını isteriz. Yardım isteriz.”
Sinem Korkmaz
“Saat 11’de başladık AFAD’ı aramaya. Jenaratörümüzü çalıştırmasını, evlerimizi kendimizin koruyabileceğini söyledik. AFAD bize bir türlü suyumuzu salmadı. Bütün su depolarımızda jenaratör var. Bu milletin vergileriyle alındı bu jenaratörler. Gelip de bir tane jenaratörümüzü çalıştırmadılar. Herkes evlerinin etrafını söndürürdü. Biz böyle bir yangını daha önce de atlattık. Suyumuz vardı bizim. Biz evimizin etrafını söndürdük. Hiçbir yer yanmadı. Bize bütün illerden, ilçelerden itfaiye geldi. Ama itfaiyeleri kimse yönlendirmedi, onlara emir vermedi. Biz burada göz göre göre yandık. Biz burada böyle yanarken, bir kişi de gelip bir bardak su vermedi. Ne yeşerecek? Bu insanların kırk yıllık emekleri nereye gitti?”
Milas’tan…
Günay Gökbel
“Dedemizden, babamızdan kalan evimiz yandı kül oldu. Sadece eşyalarımız değil, anılarımız, anamızın babamızın hatıraları da kül oldu. İki gündür evimin önünden ayrılamıyorum, kardeşlerime sığındım. Doğduğum, büyüdüğüm, yaşadığım evden nasıl ayrılacağım? Köyümüzün etrafında bal yetiştirdiğimiz, hayvanlarımızı otlattığımız alanlar da kül oldu. Yeni bir yaşama başlayacak ne maddi gücümüz ne de moralimiz var. Şaşkınız, üzgünüz, şoktayız, ne diyeceğimi bilemiyorum.”
“Bize köyü terk edin dediler, nasıl terk edeceğiz? Hayatımızın birikimi burada, biz çocuklarla ayrıldık, eşim pansiyonu korumak için mecburen kaldı. Hayvanlarımızı canımızı son anda kurtardık. Yanan birçok ev var. Ancak ne gelip ne giden var, halimizi soran yardıma ihtiyacınız var mı diyen yok. Yangın geldi, yaktı geçti, bu bir afetti, bundan sonrası ne olacak, burada turizm nasıl yapılacak, zararımızı ziyanımızı kim nasıl karşılayacak bilmiyoruz. Bilgi veren de ilgilenen de yok zaten. Kaç gündür elektriğimiz suyumuz yok. Turistik Çökertme köyü ve sahili kaderine terk edildi, sahilde çok büyük zarar yok ama köyde evler, arıcaların kovanları ve yaşadıkları yerler yandı.”
*Tanıklıklar, yangınların devam ettiği ve söndüğü yerlerde bölge halkıyla konuşan BBC ve DW Türkçe muhabirlerinin videolarından alınmıştır.
