“Bu süreçte sizi en çok zorlayan şey ne oldu? Moralinizi sağlam tutmak için neler yaptınız? Düşünsel veya davranışsal bir değişim yaşadınız mı? Aile ve arkadaşlık ilişkileriniz nasıl etkilendi? Geleceğe ilişkin beklentileriniz değişti mi?”
Salgın sebebiyle hepimiz zor zamanlardan geçiyoruz. Fakat her birimizin deneyimi birçok değişkene bağlı olarak farklı seyrediyor. Platform olarak biz de bu süreçte kadın dayanışmasını büyütmek adına, kadınların kendi özgün salgın deneyimlerini bir araya getiren bir dosya hazırlamak istiyoruz.
Yukarıdaki soruları ışığında, paylaşmak istediğiniz deneyimleri, içinizden geldiği gibi, 2 paragrafı geçmeyecek şekilde bizimle paylaşırsanız çok seviniriz! (info@esitlikadaletkadin.org adresine gönderebilirsiniz.)
Dosyamızda yazılar isminiz kullanılmadan yayınlanacak. Metnin başına, yaşınızı, mesleğinizi ve bu süreçte evi kimlerle paylaştığınızı da belirtirseniz çok seviniriz.
Şimdiden çok teşekkür ederiz!
3 yorum
İlk 9 hafta çocuklarımız ve torunlarımızla beraber yaşama mutluluğuna erdik.Doğayla yakın olmanın önemini daha da iyi anladık.Online seminerler,dinleyerek ,online yoga,doğa yürüyüşleri yaparak zenginleştik.
Hayatımızda bir sürü şeyin ne kadar gereksiz olduğunu anladık, sağlığımızı da koruyabildiğimiz için,şimdiye kadar kendimizi
şanslı sayıyoruz
Oğlum Amerikada kavuşamamak zorladı. Ben müzik ve yoga yaptım. Özgürlüğün anlamını anladım. İşsiz ve evsizlere dua ettim. Zor zamanlar geçecek inşallah
Güneş Birgen – 53
Dış Ticaret
Eşim ve 18 yaşındaki küçük kızımla beraber 10 haftayı geçti karantina süremiz.
Ofis çalışma sürem evde çok daha uzadı. Sabahtan akşam geç saatlere kadar nerdeyse hiç molasız çalışır buldum birden kendimi. Onun dışında kalan vakitleri de tamamen temizlik ile geçirdim eve yardıma kimse gelmediği için. Diğer ev fertleri yardım etse de, bu süreçte kitap okumak / film izlemek için çok az vakit ayırabildim. Akşamları haftada 2 kez arkadaşlarımla uzun zoom toplantıları ise çok eğlenceli ama yüz yüze sohbetlerin yerini alması mümkün değil..Ancak en güzeli, yurt dışında yaşadığı için normalde aramıza katılamayan arkadaşlarımla da sık sık görüşür oldum. Kısaca karantina yakınları uzak, uzakları yakın yaptı diyebilirim.